Kardinalsname, Vorname: | Kreationspontifikat: |
Geburtsdatum: | Todesdatum: |
Geburtsort: | Sterbeort: |
Belege und Anmerkungen (Person): |
Vater: | Mutter: |
Kinder: | Geschwister: |
Neffen: | Onkel: |
Tante: | Paten: |
Sonstige Verwandte: | |
Belege und Anmerkungen (Familie): alle Angaben nach: Weber, Genealogien, Bd. 1, S. 90f.; Bd. 5, S. 379 Verwandtschaftliche Verhältnisse zu den Familien d'Este, Pico della Mirandola, Ottoboni, Caetani, Boncompagni Ludovisi und Colonna. B.s Tante Lucrezia Barberini heiratet 1634 Francesco I. d'Este, Duca di Modena; die Tante Anna Beatrice d'Este heiratet 1656 Alessandro Pico Duca della Mirandola; die Schwester Costanza heiratet 1681 (oder 1680) Gaetano Francesco Caetani, Duca di Sermoneta; der Bruder Urbano, an den der Titel Principe di Palestrina weiter geht, heiratet in erster Ehe 1691 Cornelia Zeno Ottoboni, in dritter Ehe 1713/14 Maria Teresa Boncompagni Ludovisi; der Titel geht an B.s Nichte Cornelia Costanza Barberini über, die 1728 Giulio Cesare Colonna, Principe di Carbognano, heiratet [Weber, Genealogien, Bd. 1, S. 90f.; Bd. 5, S. 379] |
Ordens- und Kongregationszugehörigkeit: | |
Promotionstitel: | Promotionsort: |
Priesterweihe: | Bischofsweihe: |
Bischofsweihe durch: | Kreationsdatum: |
Bistümer: | |
Titelkirchen (nach HC): | |
Protektorate: 1691-07-28: Protektor der Zisterzienser [HC, Bd. 5, S. 17] 1719-03-22: Protektor des Kapuzinerordens [HC, Bd. 5, S. 17] | |
Kongregationen: 1690: Criminalis A. C. Congregatio, Reformationis Tribunalium Urbis Congregatio [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1690 bis 1714: Fabricae S. Petri Congregatio [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1694 bis 1714: Aquarum Congregatio, Aquarum Paludum Pontinarum Congregatio, Sacri Concilii Tridentini Congregatio, Immunitatis Ecclesiasticae Congregatio, Propagandae Fidei Congregatio, Sacrorum Rituum Congregatio, Visitationis Apost. Congregatio [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1694 bis 1697: Status Regularium Congregatio [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1699 bis 1714: Sacra Consulta [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1701 bis 1714: Aquarum Clanarum Congregatio, Viarum Congregatio, Caeremonialis Congreatio, Sublevaminis Urbis Congregatio [Weber, Päpstliche Staatshandbücher, S. 84] 1726-06-28: Präfekt der Episcoporum et Regularium Congregatio [HC, Bd. 5, S. 17] |
Utriusque Signaturae Referendarius (VSR): | Uditore di Rota: | Datario: |
Vicegovernatore: | Governatore: |
Vicelegato: | Nunzio: |
Legato: |
Abbreviatore di parco maggiore: | Protonotario: |
Chierico di Camera: | Auditore di Camera: |
Tesoriere generale: |
Chronologie der Karriere / Biographie:
|
Pfründen und Einkünfte: seit 1704: Komedatarabt von Farfa und Subiaco [Miranda, s.v.] | |
Erben: | |
Testamentsvollstrecker: |
Politische Stellung - klienteläre Bindungen: Entscheidend für seine Kreation waren seine verwandschaftlichen Beziehungen zu den päpstlichen Nepoten und zu Mitgliedern der Kardinalskollegiums (Onkel Carlo Barberini und Cousin Rinaldo d'Este d. J.) [HC, Bd. 5, S. 17; Pastor, Bd. 14,2, S. 1064] Delci schreibt, dass B. das Kardinalat als Ausgleich für die Hochzeit seines Bruders mit einer Großnichte des Papstes erhalten hätte [Seidler/Teatro, S. 480] Hinterlässt in seinem Testament dem Kardinal Ottoboni, Neffe Alexanders VIII., von dem er kreiert worden ist, ein Gemälde von Guido Reni, das er anlässlich seiner Kardinalskreation von Kardinal Benedetto Pamfili erhalten hatte und betont, dass er nicht vergesse, wem er verbunden zu sein hätte: "Al Em.o Signore Card.le Ottoboni, Nipote della Santa, e Gloriosa Memoria del mio Insigne Benefattore Alessandro VIII. lascio un Quadro di mezza figura di mano di Guido [Reni], rappresentante S. Francesco d'Assisi in estasi, a me donato in occasione d'esser fatto Cardinale, dal Signore Card.le Benedetto Pamfili; Supplicandolo di condonare la tenuità del Legato, e di accertarsi, che se Io per Misericordia di Dio andarò in Purgatorio, non perderò la memoria delle mie obligationi." [ASR, AC 1828, fol. 567v] Dem Papst hinterlässt B. ein Elfenbeinkruzifix und betont seine treue Gefolgschaft: „Al Sommo Pontefice, in riprova del mio riverente, e fedele Vassallaggio, lascio per legato il Crocefisso grande d'Avorio, e Croce di Pietra, con altri ornamenti, mà se non si trovasse in tempo della mia morte, che ho dimenticato di questo Legato, l'havessi donato in vita, voglio, che il mio Erede proveda altra cosa proportionata da surrogargliesi.“ [ASR, AC 1828, fol. 569r] Auch Rinaldo d'Este d. J., Duca di Modena, fühlt er sich verpflichtet und hinterlässt ihm wegen der engen Verwandtschaft einige Gemälde und betont die immer guten Beziehungen: “Considerando le obligationi, che devo professare al Ser.mo Signore Duca Rinaldo di Modena, a cui, oltre l'onore della stretta congiuntione di Sangue, ho sempre conservato un particolarissimo rispetto, stima, e servitù, avvalorata insieme della molta bontà, et affetto, che l'Altezza Sua in ogni occasione si è compiaciuta di dimostrarmi, e perciò in attestato de sudetti miei debiti, prego Sua Altezza degnarsi di gradire il Legato de gl'infrascritti Quadri, che sono di mia ragione particolare, provenienti da varie Disposit:ni, fatte in diversi tempi, e da diverse Persone in mio favore (...)" [ASR, AC 1828, fol. 569r-570r] Eines dieser Gemälde hatte er von den Padri Chierici Minori erhalten, da er Ponente de Causa im Seligsprechungsprozess deren Gründers Francesco Caraccioli war: " Un' altro rappresentante il V. P. Franci:o Caraccioli, Fondatore de Padri Chierici Minori, donatomi dalla Religione sudetta, in occasione d'essere io Ponente della Causa della sua Beatificatione, di mano di uno de megliori Scolari di Carlo Maratta, che stà parimente nella medessima Stanza" [ASR, AC 1828, fol. 570r] | |
Bildung und Publikationen (Intellektuelles Profil): | |
Sonstige Anmerkungen: kein Eintrag im DBI
|
Quellen: | |
Literatur:
|
Porträts: |